24 lipca 2025

Czy dziecko może wyprowadzać psy?

Gdy dziecko chce dorobić na spacerach z psem

Każdego lata w lokalnych grupach i na klatkach schodowych pojawiają się ogłoszenia: „Wyprowadzę Twojego psa”, „Zajmę się pupilem podczas wakacji”, „Tylko 25 zł za spacer!”. I choć inicjatywa młodych ludzi, którzy chcą sami zarobić na lody czy nowe buty, wydaje się godna pochwały – to w przypadku opieki nad żywym, czującym zwierzęciem, nie wystarczy dobry zamiar.
Z naszej fundacyjnej perspektywy – to, co miało być przysługą sąsiedzką, może skończyć się tragedią. Dlatego warto zrozumieć, co naprawdę oznacza powierzenie psa pod opiekę osoby niedoświadczonej – zwłaszcza dziecka.

Petsitter to nie tylko „ten, co trzyma smycz”

Wykwalifikowany opiekun zwierząt:
• zna sygnały ostrzegawcze psa, potrafi zapobiec eskalacji konfliktów;
• wie, jak reagować na atak innego psa czy nagły stres pupila;
• umie udzielić pierwszej pomocy i wie, kiedy bez zwłoki jechać do weterynarza;
• potrafi zabezpieczyć dom i psa, nie zostawia otwartego okna ani czekolady na stole;
• ma działalność gospodarczą, wystawia faktury, podpisuje umowy i – co najważniejsze – bierze za psa odpowiedzialność.

To wszystko ma swoją cenę. Ale tanio, nie znaczy bezpiecznie.

A co oferuje dziecko?

Zwykle 12–14-latek, który chce sobie dorobić. Piesek mały, smycz zwykła, spacery trzy razy dziennie po pół godziny. Co się może stać?

• Atak innego psa – większość dorosłych nie wie, jak zareagować, a co dopiero dziecko. Krzyk, ucieczka, puszczenie smyczy – to realny scenariusz.
• Ucieczka psa – źle założone szelki, smycz wyślizgnięta z ręki, brak reakcji. Jeśli pies spowoduje wypadek – odpowiada opiekun. A w przypadku dziecka? Ty, rodzicu.
• Poważne pogryzienie lub śmierć psa – to nie tylko dramat, ale też odpowiedzialność cywilna, finansowa i – czasem – karna.
• Pogryzienie człowieka przez psa – również pod opieką dziecka – to Twoja (prawnego opiekuna) odpowiedzialność.
• Szkody w domu – dziecko nie zauważy środków chemicznych, nie domknie okna, nie zabezpieczy żywności. A wypadki w domu zdarzają się najczęściej.

Czy to oznacza, że dzieci nie mogą się uczyć odpowiedzialności?

Nie – ale muszą to robić pod nadzorem dorosłego. Można uczyć dziecko spacerów z psem wspólnie, można razem uczyć się sygnałów stresu u psa, zasad bezpieczeństwa, zasad pierwszej pomocy. Ale odpowiedzialność i decyzyjność w sytuacji kryzysowej nie może spoczywać na barkach 13-latka.

Zanim oddasz psa pod opiekę:

• upewnij się, że osoba ma doświadczenie i wie, co robi;
• spytaj, jak zareaguje, gdy pies zachoruje, zniknie, zostanie pogryziony;
• zawrzyj pisemną umowę – to zabezpieczenie dla obu stron;
• zaufaj swojemu psu – jeśli reaguje lękiem na nową osobę, to nie przypadek.

Rodzicu – jeśli Twoje dziecko chce wyprowadzać psy

Zacznijcie od wspólnych spacerów z psami fundacyjnymi lub znajomymi, pod nadzorem. To świetny sposób, by poznać odpowiedzialność, ale też ryzyko. Możecie też wspólnie przeczytać nasz artykuł o psach lękliwych i pierwszej pomocy dla psa – by mieć świadomość, co może się wydarzyć.

Chcesz nauczyć się więcej o komunikacji psów, zagrożeniach na spacerze i zasadach bezpieczeństwa? Fundacja RAP prowadzi bezpłatne warsztaty edukacyjne w szkołach i online. Napisz do nas – chętnie omówimy tematy szerzej : fundacjarap@gmail.com.

Uwaga grafika wygenerowana przez chat gpt. Zdjecia które mam młodych ludzi z psiakami niestety pozwalają na identyfikacje osoby lub psa (a przez to młodego człowieka). Na zdjeciu młody człowiek z komórką, jednak chce zaznaczyć że "komórka w ręku" nie jest definiowana wiekiem .... - prasówki robione są w każdym wieku ...

ADOPTUJ ⟶