Udar cieplny u psa

Udar cieplny u psa: jak rozpoznać, reagować i zapobiegać

Ryzyko udaru cieplnego dotyczy wszystkich psów, ale szczególnie:

• seniorów i szczeniąt,
• ras brachycefalicznych (np. mopsy, buldogi, shih-tzu),
• psów otyłych,
• zwierząt z chorobami serca lub układu oddechowego,
• suk w ciąży.

Niebezpieczne dla życia są:

• upały bez możliwości schronienia się w cieniu,
• pozostawienie psa w aucie (nawet na kilka minut!),
• wysiłek fizyczny w pełnym słońcu,
• nieprzewiewne kagańce, które uniemożliwiają ziajanie (np. materiałowe weterynaryjne),
• spacery między 10:00 a 16:00 w upalne dni.

Objawy udaru cieplnego u psa

Pierwsze symptomy to:

• gwałtowne, intensywne ziajanie,
• nieregularny, płytki oddech,
• ślinotok, suchość dziąseł i warg,
• ciemnoczerwony język i dziąsła,
• przyspieszony puls,
• osłabienie, brak reakcji na otoczenie,
• drgawki.

W zaawansowanej fazie:

• temperatura ciała powyżej 41°C (czasem nawet 42°C),
• wymioty i biegunka,
• utrata przytomności.

Jeśli zauważysz te objawy – liczy się czas!

Co robić, gdy podejrzewasz udar?

1. Przenieś psa w chłodne, zacienione miejsce.
2. Zapewnij letnią (nie zimną!) wodę do picia.
3. Schładzaj psa stopniowo: zwilżone ręczniki na kark, łapy, pachwiny. Nie wkładaj psa do lodowatej wody!
4. Oczyść pysk z nadmiaru śliny lub wymiocin.
5. Kontroluj oddech i stan świadomości.
6. Jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Im szybciej rozpoczniesz pomoc, tym większe szanse na przeżycie psa i uniknięcie trwałych powikłań (np. uszkodzenia nerek, wątroby, układu nerwowego).

Fundacja RAP – Ratuj, Adoptuj, Pomagaj

Na zdjeciach Lunka i Pluto, którzy szukaja swoich domków.