Jak dobrać trasę w góry z psem?

Jak dobrać trasę w górach, idąc z psem?

Wędrówka po górach z psem może być fantastyczną przygodą – o ile wcześniej podejdziemy do niej z odpowiedzialnością. Trasa, która dla człowieka jest „łatwa”, dla psa może być obciążająca, zbyt długa lub po prostu nieodpowiednia ze względu na warunki. Oto, na co trzeba zwrócić uwagę, planując trasę w górach z czworonogiem:

1. Długość i suma przewyższeń to nie to samo.

Wiele aplikacji pokazuje czas przejścia i długość trasy, ale nie uwzględnia, jak wiele metrów trzeba podejść w górę. Dla psa to ogromna różnica. Krótka trasa z dużym przewyższeniem będzie o wiele bardziej męcząca niż długi, płaski szlak.

2. Rodzaj nawierzchni ma znaczenie.

Szczytowe partie gór bywają skaliste, ostre i gorące od słońca. Zimą – śliskie lub zlodowaciałe. Dla psich łap to ogromne wyzwanie. Sprawdź, czy trasa nie prowadzi po metalowych kratownicach, piargach czy ostrych kamieniach. Niektóre odcinki są zupełnie nie do przejścia dla psa.

3. Sprawdź, czy na trasie jest dostęp do wody.

W upalne dni pies musi mieć możliwość ochłodzenia się – strumienie i potoki to ogromna pomoc (ale nie stawy). Jeśli trasa prowadzi przez długi, nasłoneczniony odcinek bez dostępu do wody, musisz wszystko zabrać ze sobą – i to nie jedną butelkę.

4. Unikaj tłumów.

Nie każdy pies odnajdzie się na tatrzańskim szlaku w szczycie sezonu. Wąskie przejścia, tłok, dzieci, kijki trekkingowe, rowery – to wszystko może być źródłem stresu, szczególnie jeśli pies nie ma miejsca na odejście lub spokojną eksplorację.

5. Wybieraj trasy adekwatne do wieku i kondycji psa.

Szlak, który jest „w sam raz” dla młodego, sportowego psa, będzie za trudny dla psiego seniora czy psa z problemami stawów. W przypadku szczeniaków – unikaj długich tras i stromych podejść. Ich stawy dopiero się rozwijają i zbyt duży wysiłek może zostawić trwały ślad. To samo tyczy się piesków starszych, i których genetyka naraża na osłabienia i zwyrodnienia stawów.

6. Sprawdź zasady w parkach narodowych.

Nie wszędzie można wejść z psem. Przykładowo, w Tatrzańskim Parku Narodowym obowiązuje zakaz wprowadzania psów. Inaczej jest w Bieszczadach czy Karkonoszach, ale i tam obowiązują konkretne zasady (np. smycz). Zawsze sprawdź to wcześniej – pies na rękach nadal liczy się jako pies na szlaku. Tak wiem, w teorii prawo mówi że nie ma opcji na taki zakaz, ale parki go nakładają ze wzgledu na naturę w tym zwierzęta, które w nich przebywają.

7. Nie zakładaj, że pies sam powie, że ma dość.

Wielu psich opiekunów myśli: „Skoro idzie dalej, to znaczy, że daje radę”. Nie zawsze. Pies często idzie tylko dlatego, że jesteś jego punktem odniesienia i zrobi wszystko, by za Tobą nadążyć. Tymczasem może być już skrajnie zmęczony, przegrzany albo mieć uszkodzone łapy. Sprawdź nasz artykuł jak rozpoznać odwodnienie u psa oraz jak zabezpieczyć psa na szlaku zimą.

8. Przed wyjściem sprawdź prognozy.

Burza w górach to śmiertelne zagrożenie – także dla psa. Przegrzanie, gwałtowne ochłodzenie i nagłe zjawiska pogodowe wpływają na ich organizm szybciej niż na nasz. Upał? Burze? Zostańcie na dole.

Zabierz ze sobą na szlak:

• wodę i miskę dla psa,
• psie buty ochronne (jeśli zapowiada się trudny teren; i pod warunkiem, że wcześniej trenowaliście ich zakładanie oraz poruszanie sie w nich),
• apteczkę (sprawdź nasz artykuł: Co powinna zawierać psia apteczka),
• adresówkę + dobrze zapiętą obrożę + szelki,
• smycz klasyczną (przepinaną 5 metrową oraz linkę treningową)
 

Jeśli nasze materiały są dla Ciebie pomocne – pomóż nam pomagać. Fundacja RAP ratuje, leczy i szuka domów dla psów, których nikt nie chciał zabrać "ze sobą w drogę".
Wesprzyj Fundację RAP:
BLIK: 601 718 265 
Tytuł przelewu: darowizna
Odbiorca: FundacjaRAP

Na zdjeciu Taps podróżnik, który ma już domek.